Over een doos

5 oktober 2022. Ooit was een doos gewoon dat: een doos. In een (niet zo ver) verleden, toen wij alleen nog maar hondenmensen waren, werd een doos keurig gerecycled, opgevouwen in de kartoncontainer. Nu niet meer. Nu is een doos 'leuk voor de katten'. In meervoud ja, want natuurlijk wordt er ook rekening gehouden met Rei. Hij speelt, eet, drinkt en slaapt hier toch dagelijks.

De eerste doos die Nino kreeg, was met het idee dat hij het misschien wel leuk zou vinden om daarin te gaan zitten. We hadden immers altijd gezien en gehoord dat katten het geweldig vinden om in dozen te gaan zitten, hoe kleiner hoe beter. Dus zetten we de doos op zijn kamer neer. Hij liep er wat omheen, snuffelde wat, zette zijn voorpootjes erin (het was een lage doos) en begon er vervolgens zijn nagels aan te scherpen. Wat nou in een doos zitten? Je nagels scherpen, de doos aanvallen, hem met je kleine scherpe tandjes uit elkaar scheuren, dát doe je met een doos. Rei wil er nog wel in gaan zitten, maar de doos is inmiddels meer een plat stuk karton geworden wat volledig stuk gekrabd is en waar allemaal stukjes uitgescheurd zijn.

Vandaag kwam er gelukkig een pakketbezorger met een nieuwe doos.

"Kijk", zeiden wij blij, “een nieuwe doos voor de katten!”

We zijn allang vergeten dat we ooit alleen maar hondenmensen waren.