Over de kattenbak

Nino zijn kattenbak heeft in de eerste paar weken dat hij bij ons was, wat verschillende plekken gehad, naar gelang waar en hoe hij leefde op dat moment. Maar sinds een week of tien stond hij op eenzelfde plek. Tot een paar nachten geleden.

Een paar weken terug begon Nino opeens te sproeien en ruim een week geleden begon hij ook met buiten de bak plassen. Binnenshuis op een vaste plek in de badkamer en ik vroeg me gelijk al af of het een goed idee zou zijn om de bak te verplaatsen naar die badkamer. Het 'probleem' was dat het me van alle kanten afgeraden werd. Google zei dat ik vooral de bak op zijn vaste plek moest laten staan, want katten zijn erg gevoelig en juist het verplaatsen kan ongewenst sproei- en plasgedrag veroorzaken volgens vele online experts. Toen ik het probleem bij mijn dierenarts voorlegde, was ook een van haar eerste vragen of ik de bak toevallig van plaats veranderd had. Want dat moest ik vooral niet doen, want dat kan meer stress geven.

Een paar nachten terug, toen ik zag dat Nino alle plekjes afsnuffelde waar hij gesproeid had, toen naar de bak liep en ook daar snuffelde om vervolgens naar de badkamer te gaan met de duidelijke bedoeling om daar zijn blaas te legen, besloot ik de raad links te laten liggen en mijn gevoel te volgen. Ik pakte de bak en verplaatste hem naar de badkamer. Nino rende ernaartoe en ging er ogenblikkelijk op. In een paar uur tijd deed hij meerdere plassen daar, terwijl de bak al dagen vrijwel onaangeraakt op zijn oorspronkelijke plek stond.

De bak staat nog steeds op die plek in de badkamer en wordt zeer actief door mijn Burmese tijger gebruikt, zowel om te plassen als te poepen. Het sprayen is duidelijk verminderd, maar nog niet over. Maar ik moet ook zeggen dat als ik zie dat hij het doet, ik 'neeeeeeeee' roep en dat hij dan naar de bak gaat om daar te plassen. Had het allemaal met elkaar te maken? Infectie, de bak die hij op een andere plek wilde, de stress die al maanden in zijn lichaampje zit en er misschien een keertje uit zal moeten komen...

Zoals altijd doet Nino de dingen op zijn manier, zich niets aantrekkend van wat iedereen zegt dat katten doen of aankunnen. Nino is Nino. Hij is gewoon net ietsje anders en dat maakt hem zo speciaal.