Als je je kat twee weken een antibioticakuur geeft, wordt er natuurlijk wel verondersteld dat je daarna urine na laat kijken om te weten hoe de zaken ervoor staan. Aangezien er bij Nino ook wat nierprobleempjes lijken te zijn, maar deze ook veroorzaakt zouden kunnen worden door een lange en verwaarloosde urine-infectie, hebben we daar natuurlijk des te meer interesse bij.
Maar hoe doe je dat? Ik, als kattenleek, laat me instrueren door mijn dierenarts, wie anders? Er bestaan plastic korrels die je in de, volledig schoongemaakte en gedesinfecteerde, kattenbak kan doen en dan kan je de urine er zo uitzuigen met een pipetje, vertelt ze me. Okee, dat klinkt simpel, maar zal het ook zo simpel zijn met onze Burmese tijger? Met Nino weet je het immers nooit. Eenmaal thuis ga ik online op zoek naar de plastic korrels. Er is een merk die maar een enkel zakje van 200 gram geeft voor een zeker niet goedkope prijs, maar de gebruikers vertellen erbij dat je dan minimaal twee zakjes moet kopen, want met één zakje bedek je de bodem van de bak niet eens. Een ander merk geeft voor een klein beetje meer twee zakjes van 200 gram en dat schijnt net voldoende te zijn om een bevredigend resultaat te kunnen verkrijgen. Goed, dit merk wordt het dus. Ik bestel het gelijk samen met een nieuwe kattenbak. Die hij heeft, is de nieuwste niet meer en ik was toch al van plan om een keer een nieuwe voor hem te bestellen, dus dan maar gelijk nu. Dan weet ik zeker dat die schoon is voor ik de plastic korrels erin ga doen. Nu ik online ben, lees ik ook de commentaren van de gebruikers. Zijn ze tevreden, hoe reageerden hun katten? Het is wisselend, er zijn katten die er geen enkel probleem mee hebben en anderen lopen in een grote boog om de bak heen. Er zijn mensen die zelfs raad geven over hoe zij het opgelost hebben, als de kat er geen gebruik van wilde maken. Dat is interessant, ik sla wat van die goede raad in mijn hersenen op, want ik heb echt geen flauw idee van hoe Nino zal reageren de dag dat het moet gebeuren.
Vandaag was het dan zover. Twee weken geleden, toen we met de kuur begonnen, hadden we afgesproken dat ik de urine morgen zou brengen. Dan moet ik namelijk met mijn Labrador Trufa naar de dierenarts om bloed te laten prikken en zo hoef ik niet speciaal te komen. Maar aangezien ik niet weet hoe Nino gaat reageren op de nieuwe bak, op de korrels en of ik nog wat slimme kunststukjes toe zal moeten passen voor ik hem zover heb dat hij erop plast, maak ik alles al klaar en zet het aan het eind van de ochtend neer. Ik heb al gezien dat ik de urine 24 uur in de ijskast kan bewaren, mocht hij het sneller doen dan verwacht, dus ik begin nu maar. De nieuwe bak desinfecteer ik voor de zekerheid nog goed, voor het geval stof of wat dan ook een vertekend beeld zou kunnen geven. Dan doe ik de korrels erin. 400 gram korrels en de bodem is net bedekt, het zal mij benieuwen of hij daar wat mee wil doen. Ik zet de bak neer op de plek waar zijn bak gewoonlijk staat en zet zijn gewone bak daar net achter. Nino ziet dat ik bezig ben met dingen en loopt achter me aan, nieuwsgierig als hij is. Als ik allebei de bakken op de grond heb staan, loopt hij ernaartoe. Hij snuffelt aan de gewone bak, snuffelt aan de bak met plastic korrels en klimt erin. Hij gaat door zijn hurken en klaar. In dertig seconden tijd heb ik een plasje in de bak zitten! Natuurlijk zuig ik gelijk de urine op, doe het in het bijgeleverde testbuisje en dan besluit ik om het even naar de praktijk te brengen. Met de auto ben ik er in een paar minuten, dus het is niet zoveel werk. Verser dan dit is bijna onmogelijk!
Het resultaat is trouwens ook al binnen: de infectie is er nog niet helemaal uit, maar er zijn wel al veel minder bacteriën zichtbaar, dus we zijn op het goede pad. We moeten de antibioticakuur nog twee weken voortzetten, nog twee weken vleesstaafjes prikken om pilletjes in te verstoppen. Geen probleem, ik weet inmiddels hoe het moet. En ik zal weer, deze keer vol goede moed, plastic korrels bestellen, om urine op te vangen. Want over twee weken mogen we het spelletje weer herhalen. Fluitje, of moet ik zeggen ‘plasje’, van een cent.
Reactie plaatsen
Reacties